کامپاند و آمیزه های پلیمری TPE

Thermoplastic elastomers are a special category of polymers that have the processability TPE ترموپلاستیک الاستومر دسته ای خاص از پلیمر ها می باشند که دارای خواص فرایند پذیری پلاستیک ها به همراه نرمی و انعطاف پذیری لاستیک هستند. این دسته از پلیمر به منظور دستیابی به خواص مطلوب به همراه آسان تر شدن فرانید تولید طراحی می شوند.

انواع مختلف TPE

انواع مختلف TPE گزینه ی بهینه برای ایجاد خواص مختلف پلیمر ها است که می تواند فرایند مقرون به صرفه تری در تولید بسیاری از محصولات در صنایع مختلف بوجود بیاورد. TPE ها قادر به ارائه خواصی هستند که پیش از این از الاستومر ها در آن صنایع استفاده شده است و می تواند یک گزینه ی جایگزین مناسب بجای الاستومر ها باشد. استفاده از TPE بجای الاستومر ها علاوه بر ایجاد پارامتر های موثر تری در محصول نهایی یک گزینه اقتصادی تر در فرایند تولید محصول در صنایع مختلف باشد.

به صورت کلی TPE به دو روش واکنشی reactor-made که خواص محصول برگرفته از نوع پلیمر استفاده شده می باشد و نوع کامپاند compound TPE که آمیزه TPE نهایی شامل خواصی از تمامی پلیمر های موجود در ترکیب اختلاط است.
Reactor-made: TPA – TPU – TPC
TPE Compounds: TPS – TPV

فرایند پذیری TPE: همانند ترموپلاستیک ها TPE با استفاده از روش قالب گیری تزریقی یا اکستروژن فرایند می شود. برعکس الاستومرها که قابل فرایند پذیری توسط فرایند معمول ذوب کردن پلیمر نیستند و دچار اتصالات عرضی می شوند، TPE پس از سرد شدن خواص الاستومری خود را نشان می دهد و همانند ترموپلاستیک ها، TPE بازیافت پذیر است.

مزیت های استفاده از TPE:

• فرآیند پذیری آسان همانند ترموپلاستیک ها
• چرخه زمانی تولید کوتاه
• کمتر شدن هزینه تولید و انرژی صرف شده برای تولید
• قابلیت ترکیب با مواد مختلف
• بازیافت پذیری
• رنگ پذیری و شکل پذیری موثر در شکل ظاهری محصول نهایی
• زمینه گسترده مصرف در صنایع مختلف

آلیاژهای پلیمری: به ترکیب دو یا چند پلیمر که یک پلیمر جدید با خواص منحصر به فرد فرایند آلیاژسازی می نامند. اغلب لفظ آلیاژ و آمیزه پلیمری در کنار یکدیگر آورده می شود. آمیزه ی پلیمری یعنی اختلاط حداقل دو نوع پلیمر یا کوپلیمر یا ترکیبی از چند توع افزودنی با پایه پلیمر اما آلیاژ پلیمری یک آمیزه ناهمگن پلیمری است که توسط فرایند های اصلاح سطح یا یک سازگار کننده تولید می شود. تولید یک آلیاژ پلیمری توسط ساختار و ترکیب زیرساختاری زنجیره های مولکولی و مورفولوژی آن طراحی و تولید می شود. عواملی همچون شرایط فرایندی ساختارهای متفاوتی را ایجاد می کند که هر یک خواص منحصر به فرد به آلیاژ نهایی می دهد. خواص نهایی آلیاژ به مورفولوژی زیرساختار پلیمر نهایی بستگی دارد.

به طور کلی در صورت ایجاد یک مورفولوژی سازگار می توان شاهد خواص مطلوب از پایه خواص های پلیمر های خود خواهد داشت که خواص منحصر به فردی از یک پلیمر جدید بدون نیاز به سنتز را بوجود می آورد.